SF, camper en Yosemite

20-07-2018

Yo guys!

We waren een paar dagen uit de lucht doordat we geen internet hadden. We zitten nu namelijk in de natuur!

De laatste dag San Francisco was leuk! We zijn naar Alcatraz geweest en ik kan je vertellen; het is indrukwekkend. We hebben de audio tour gedaan, in het Amerikaans want dan hoor je ook de stemmen van de echte bewakers en ex gevangenen. Daar liepen we dan, met een koptelefoon op ons hoofd en het apparaatje netjes om onze nek. Ik ben nog nooit zo toeristisch bezig geweest als hier in Amerika, maar op de een of andere manier is het het waard. Het voelt ook anders hier ofzo. Alcatraz was geen fijne plek om te zitten. Het staat op een eiland in de zee, met prachtig uitzicht op SF. De gevangenen werden elke dag geconfronteerd met wat ze misten. De cellen waren erg klein. Ontsnappen was bijna onmogelijk, want het zeewater is koud en de stroming sterk. Er zijn een paar ontsnappingen geweest, maar de meeste hebben het niet overleefd. Er zijn nog steeds 3 vermisten. Ze zijn ontsnapt op een briljante manier; ze hebben van hoofden nagemaakt (materiaal weet ik even niet meer, volgens mij papier maché) die ze in hun bed hadden gelegd, op het kussen. Zo leek het alsof ze gewoon lagen te slapen, terwijl ze ondertussen door een ventilatiegat zijn ontsnapt. Ook dat leek onmogelijk om open te maken, maar het is ze gelukt met gestolen lepels uit de kantine. Tegen de ochtend kwamen de bewakers er pas achter dat de hoofden die ze zagen, niet echt waren. Maar toen waren ze allang weg. En ze zijn nooit meer teruggevonden. Niemand weet wat er met ze is gebeurd. Ik hoop dat ze nog leven. Deze ontsnapping heeft ze een jaar aan voorbereiding gekost en ik vind het zo briljant, dat ze een soort van hun vrijheid verdienen. Maar goed, dat is mijn mening.

De rest van de dag hebben we lekker in de stad geslenterd en een beetje geshopt. Na het eten terug naar het hotel, want de volgende dag moesten we vroeg op om de camper op te halen.

Nou, daar stonden we dan, netjes om 07.15 buiten. Onze Uber zou er binnen 2 minuten zijn. Een XL Uber, want we waren natuurlijk met bagage. En inderdaad, we stonden er nog maar net en daar was hij! Wij helemaal blij, want wat een timing. Maar de kerel stopt aan de andere kant van de straat en roept uit het raam: “You guys want to go to San Leandro?” Wij knikken met onze blije hoofd, maar die kerel roept: “Can’t go there!” en hij rijd weg. Wait, what? Het was ook te mooi om waar te zijn. Fijn weekend en tot ziens, we hebben hem 1 ster als beoordeling op Uber gegeven. Gelukkig snel een nieuwe Uber gevonden en we waren mooi op tijd bij de camper.

Na uitleg en duizend papieren getekend te hebben, konden we eindelijk vertrekken. Nou, dat was wel even spannend natuurlijk. Want de camper is groot! Hij is ong 9,5 meter lang! Maar wel van alle gemakken voorzien. Maar Laura deed het heel goed. We zijn naar de Wallmart gereden en daar zijn we denk ik wel dik 2 uur bezig geweest met boodschappen doen. Laura moet goed alle etiketten lezen ivm met haar dieet en het is een Walmart. In Amerika. Dus alles is groot en veel. Het was heel leuk om alles te bekijken.

Toen we eindelijk klaar waren met de boodschappen, zijn we naar Yosemite gereden. Dat ging ook niet helemaal soepel hahaha. Onduidelijke navigatie, file van dik een uur die we hebben vermeden, maar daardoor op een weg kwamen waar we niet zeker wisten of we wel met de camper mochten rijden. Ik uitstappen en naar het bord lopen verderop. Doe ik wel even. Maar het was HEET daar. Bijna 40 graden en een wind, zo warm als een föhn. Het leek wel een sauna. Hoe mensen daar functioneren, geen idee. Snap wel dat ze alles met de auto doen en altijd binnen zitten met de airco aan. Nou gelukkig mochten we de weg toch wel rijden, dus daar gingen we. Het mooie van de weg die we hebben gereden was dat het geen highway was, dus we hebben wel een onwijs mooie route gereden nu. Mooie uitzichten, leuke, schattige dorpjes. Amerika is een land van uitersten. Ik blijf er bij. Rijk, arm… Het zit allemaal door elkaar en het is maar net waar je kijkt.

Yosemite. Wauw, wat een park. Vooral toen we aankwamen rijden, hele mooie uitzichten gezien. Ik heb al vele mooie uitzichten gezien, maar het valt allemaal in het niets bij de bergen van Yosemite. Echt gigantisch, mooi en bijna onwerkelijk. Het was inmiddels 19.30, dus we zijn niet gestopt bij de uitzichtpunten. Camping opgezocht en gesetteld. Mooie plek, ruim opgezet, met picknicktafel en kampvuur/bbq kuil. Prima geregeld!

De volgende dag zijn we gaan hiken. Maar het viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Ik zou graag alleen maar super positieve verhalen vertellen, maar dat kan natuurlijk niet. Het is allemaal heel onduidelijk aangegeven waar je kan parkeren met de camper (de camping was te ver weg van de wandelroutes en Yosemite Village, waar je informatie kan krijgen over het park en de wandelroutes). We hebben veel rondgereden als een kip zonder kop. Want een camper van bijna 10 meter lang zet je niet zomaar ergens effe neer. Uiteindelijk zijn Laura en Conan naar de Village gelopen en konden we eindelijk ergens parkeren. Ze hadden ook een wandelroute gevonden die niet te zwaar was. Nou, let’s go. Het eerste stuk loop je alleen maar langs geasfalteerde wegen, bussen die staan te draaien, en bergen toeristen. Nou, eindelijk het pad van de wandeling op, waren we binnen 20 minuten op bestemming. Het was volgens de ranger een mooie wandeling om rustig te beginnen. Nou, waarschijnlijk is het in Amerikaanse begrippen een wandeling die energie kost. In Nederlandse begrippen was het wandelingetje door het park. Maar daar waren we dan; bij de Lower Falls. Een mooie waterval met rotsen. Super mooi, maar een mensen!!! Niet normaal. We zijn verder gelopen en maar een andere route ingegaan, want zeg nou zelf; als je hier bent, wil je toch het liefst natuur zien? Het leek alsof we een mooie route gevonden hadden, maar helaas. Al snel waren we weer terug in de ‘bewoonde’ wereld. Het was inmiddels alweer eind vd middag, dus we zijn maar terug gegaan naar de camper. Daarmee naar de douches gereden, want die stonden ook niet overal. 5 dollar pp betaald om te douchen, kreeg je wel shampoo en doucheschuim bij en een handdoek. Maar het boeide ons niet zo. Al moesten we 20 dollar betalen pp, we voelden ons zo vies, dus kom maar door. Na een heerlijke douche lekker de camper weer op ons plekje en de bbq aan. Als toetje smores. Dat maakte de dag wel weer iets goed.

Ik had al gelezen dat de grote hoeveelheden toeristen die neerstrijken in Yosemite een gevaar zijn voor het park. En ik snap nu wel waarom. Het is zo druk en je hebt altijd die mensen die van de paden afgaan en de plantjes vertrappen enzo. Vroeger kwamen er zo’n 4500 mensen per jaar. Nu zo’n 3,9 miljoen. Niet normaal. Begrijp me niet verkeerd, het was geen stomme dag. Maar we hadden het ons iets anders voorgesteld. En omdat je niet goed weet waar je heen moet, en zoekende bent, maakt het ook lastig. Daarbij kwam ook nog dat er bosbranden in de buurt zijn en de rook werd onze kant opgeblazen. Weg uitzicht, en je ogen en longen vinden het ook niet zo leuk.

De volgende dag zijn we wat vroeger opgestaan en vertrokken naar Mirror Lake. Mirror Lake is vooral mooi in het voorjaar, als het smeltwater naar beneden komt en het helemaal vult. In deze tijd van het jaar is er wat minder water, maar maakt het niet minder mooi. En eindelijk liepen we in de natuur. Wauw, echt zo gaaf. Echt een mooie wandeling met mooie uitzichten, bomen, diertjes (maar geen beer of poema gezien helaas..). We hebben zo’n 10 km gelopen deze dag. Daarna terug naar de camper. Ja en nu? We waren vies van het wandelen, stoffig, bezweet, en vettig van de zonnebrand en Deet. De douches waren zo’n 800 meter lopen. Best ver lopen voor een douche, zeker als je net 10 km achter de rug hebt. Camper pakken? Ook wel weer een gedoe. Maar ik had gezien dat bij de ingang van onze camping een beekje stroomde. Waarom niet douchen in het smeltwater van Yosemite? Let’s do it!

Daar gingen we, in onze zwemkleding, handdoeken en washandjes mee. Maar het water was koud! We hadden het warm na onze wandeling, maar toen we gingen zwemmen was het net even een beetje afgekoeld door een onweersbuitje in de buurt. Floris en Conan waren de echte bikkels, die zijn volledig koppie onder gegaan. Laura en ik hebben ons lekker met een washandje staan wassen, tot groot vermaak van drie Amerikaanse vrouwen die daar lekker zaten met hun voetjes in het water.

Na een tijdje rondgehangen te hebben bij het beekje, keerden we lekker fris terug naar de camper. Toen eindelijk even chillen, want daar hadden we nog niet heel veel tijd voor gehad. Lekker gelezen, een simpele maaltijd gegeten en naar bed. Want vandaag moesten we weer op tijd op om onze roadtrip voort te zetten. We zijn nu onderweg naar Sequoia National Park. Terwijl ik dit zit te typen, zijn we aan het rijden. Wat voor avonturen gaan we daar meemaken? Ik zal het plaatsen zodra we weer internet hebben. Want dat is schaars hier in de natuur. Ook wel lekker rustig hoor. Je bent er echt even helemaal uit.

Nog even een zijspoortje; ik heb deze week te horen gekregen dat mijn eerste boek is uitgegeven als E-book!!! Ik heb meegedaan met een schrijfwedstrijd van Bookbuster. Je moest een novelle schrijven van 25.000 tot 35.000 woorden, genre vrije keus. Als het goed bevonden wordt, word het uitgegeven als E-book die nu te koop is voor 4,50 incl. btw en verzendkosten. Hij wordt dan thuisgestuurd. Op het moment dat het goed verkoopt, wordt er zelfs een echt boek van gemaakt die in alle reguliere boekwinkels wordt verkocht!!! You guys, ik heb jullie hulp dus nodig. Alvast heel erg bedankt!

https://www.schrijverspunt.nl/onze-boeken/e-boeken/boek/een-ziel-twee-werelden-valerie-hageman

Later!